خانه هوشمند چیست و مزایای هوشمند سازی خانه

ما در دنیای جدیدی زندگی می کنیم که تکنولوژی جایگاهی ثابت و دائمی در آن دارد. در این دنیای جدید هر روز با اصطلاحات و کلمات جدید هم روبرو می شویم. میان این کلمات و اصطلاحات احتمالا نام خانه هوشمند به گوشتان خورده است یا شاید جایی در مقاله ای به آن بر خورده باشید. با شنیدن خانه هوشمند اولین چیزی که به ذهنتان می رسد چیست؟ شاید تصویرِ گنگی از ترکیب تلفن هوشمند و خانه را تصور کنید شاید هم هیچ ایده ای از آن در ذهنتان نداشته باشید. شاید هم شما یکی از آن حوره های تکنولوژی باشید که همه چیز را در این مورد می دانند. با وجود همه این شایدها بد نیست کمی بیشتر درباره خانه یا ساختمان هوشمند بدانیم. پس تا پایان این مقاله با ما همراه باشید؛ ما به زبان ساده به شما می گوییم خانه هوشمند چیست و چه طور کار می کند.

معرفی خانه هوشمند

تقریبا همه ما به نوعی از هوشمند سازی در فعالیت های روزمره استفاده می کنیم درهای اتوماتیک پارکینگ ها، ساعت های زنگ دار، تایمر اجاق گاز، ریموت کنترل ها و … . اما وقتی صحبت از خانه هوشمند می کنیم منظورمان چیزی بیشتر از این هاست.

یک خانه هوشمند به زبان ساده، خانه یا ساختمان مدرنی است که همه اجزا و لوازم برقی آن به وسیله یک سیستم مرکزی یکپارچه شده و به خوبی با هم کار می کنند. در خانه هوشمند شما به راحتی می توانید همه چیزِ خانه را از هرکجایی که هستید حتی اگر آن سر دنیا باشید به راحتی کنترل کنید. می توانید برای بخش های مختلف خانه برنامه های از پیش تعیین شده داشته باشید یا در زمان هایی که خانه نیستید بر بخش های مختلف خانه نظارت کنید. هوشمند سازی ساختمان به معنای واقعی مجموعه ای هوشمند است که علاوه بر کنترل پذیر بودن می تواند تا حدی با عادت های شما هم مطابقت پیدا کند. حالا این مجموعه هوشمند چطور کار می کند؟

بخش های مختلف خانه هوشمند

برای اینکه خانه هوشمند به خوبی کار کند بخش های مختلفی کنار هم قرار می گیرند و مجموعه ای هوشمند را ایجاد می کنند. این بخش ها با هم مرتبط هستند و به خوبی با هم کار می کنند تا خانه هوشمند هم به خوبی کار کند. قسمت های مختلف خانه هوشمند عبارتند از:

کنترل کننده مرکزی

کنترل کننده های مرکزی، در واقع قلب سیستم هوشمند هستند. همه اجزای خانه هوشمند از طریق کنترل کننده ی مرکزی با هم در ارتباطند و همه فرمان ها به واسطه کنترل کننده مرکزی برای اجزای مختلف خانه ارسال می شود. این دستگاه مرکزی مثل بازیکن خط حمله خانه هوشمند است. اطلاعات را از دستگاه های موجود در خانه دریافت کرده و همه چیز را در خانه کنترل می کند.

پروتکل های ارتباطی

برای اینکه بخش های مختلف خانه هوشمند بتوانند به راحتی با هم و با کنترل کننده مرکزی ارتباط برقرار کنند، لازم است راه ارتباطی مشخص و تعریف شده ای وجود داشته باشد. پروتکل ارتباطی در واقع مسیری استاندارد و قابل قبول برای همه بخش های سیستم است تا بتواند اطلاعات را بین خودشان جا به جا کنند. این مسیرهای ارتباطی هم بی سیم هستند و هم با سیم.

رابط های کاربری

رابط های کاربری خانه هوشمند درواقع ابزارهایی هستند که کاربران خانه هوشمند به کمک آن ها می توانند با خانه ارتباط برقرار کنند. این ابزارها از ریموت کنترل هوشمندی که جایگزین همه ریموت های خانه می شود تا کلید های هوشمند، صفحه های لمسی و یا همین تلفن همراه و تبلتی که همه از آن ها استفاده می کنند را در بر می گیرد.. به کمک این ابزارها شما به سادگی می توانید به خانه هوشمند فرمان بدهید یا برنامه ریزی های ساده تر را خودتان در آن ها اعمال کنید.

سنسورها

سنسورها ابزارهایی هستند که می توانند از وضعیت های مختلف خانه نور، دما، رطوبت یا وجود دود گزارش تهیه کنند و با ارسال این گزارش ها برای کنترل کننده مرکزی به کمک پروتکل های ارتباطی امکان اعمال سناریو های از پیش برنامه ریزی شده را فراهم می کنند. مثلا با افزایش دما تا اندازه ای مشخص سیستم سرمایش خود بخود روشن می شود.

عملگرها

عملگرها یکی از اجزای سیستم های هوشمند هستند که وظیفه آن ها به عنوان مثال باز کردن درب پارکینگ و یا حرکت موتورهای پرده برقی و روشن کردن پمپ تصفیه استخر می باشد. به زبان ساده ، عملگرها یک “حرکت دهنده” هستند و فرمان های صادر شده رو اجرا می کنند. عملگر نیاز به سیگنال کنترل و منبع انرژی دارد. سیگنال کنترل معمولاً انرژی نسبتاً کم است و ممکن است ولتاژ الکتریکی یا جریان، فشار پنوماتیک یا هیدرولیک یا حتی نیروی انسانی باشد.

عملگرها در سیستم هوشمند شامل رله ها، دیمرها، فرمان های برنامه نویسی هستند که با کمک ترموستات، شیربرقی، موتور پرده برقی، بُرد الکترونیکی سیستم های سرمایش – گرمایش، سیستم های صوتی و تصویری ، قفل های بی سیم و… می توانند دستورات صادر شده از مغز خانه هوشمند را اجرا کنند.
برای نمونه، وقتی کنترل کننده مرکزی خانه هوشمند بر روی پروتکل Wifi به تلویزیون Sony فرمان می دهد که ورودی تلویزیون روی HDMI شماره ۲ قرار بگیرد، بٌرد الکترونیکی تلویزیون سونی فرمان صادر شده بر روی شبکه را انجام می دهد. یک ترموستات Control4 از طریق پروتکل بی سیم Zigbee فرمان صادر شده برای تغییر Set point را بوسیله رله ها اجرا می کند.